Het verschil tussen verstuikingen en spanningen

Verstuikingen en verrekkingen, hoewel soms door elkaar gebruikt, zijn niet hetzelfde. Een verstuiking is een letsel aan een ligament, het taaie, vezelachtige weefsel dat botten verbindt met ander bot. Verwondingen aan ligamenten hebben te maken met uitrekken of scheuren van dit weefsel.

Een stam , aan de andere kant, is een verwonding aan een spier of een pees, het weefsel dat spieren verbindt met botten.

Afhankelijk van de ernst van de verwonding, kan een spanning een eenvoudige overstrekking van de spier of pees zijn, of het kan resulteren in een gedeeltelijke of volledige scheuring.

verstuikingen

Een verstuiking treedt meestal op wanneer mensen vallen en op een uitgestrekte arm landen, in de basis glijden, op de zijkant van hun voet landen, of een knie draaien met de voet stevig op de grond geplant. Dit resulteert in een overstretch of scheuring van de ligament (en) die dat gewricht ondersteunen.

Veel voorkomende soorten stammen zijn onder andere:

Tekenen en symptomen

De gebruikelijke tekenen en symptomen van een spierverstuiking zijn pijn, zwelling, blauwe plekken en het verlies van functionele vaardigheden (het vermogen om het gewricht te bewegen en gebruiken).

Soms voelen mensen een knal of traan als de blessure optreedt. Deze tekenen en symptomen kunnen echter variëren in intensiteit, afhankelijk van de ernst van de verstuiking.

Verstuiking ernstschaal

Bij het stellen van een diagnose van een verstuiking, zal de arts de patiënt vragen om uit te leggen hoe de verwonding is opgetreden. De arts onderzoekt het aangetaste gewricht, controleert de stabiliteit en het vermogen om te bewegen en het gewicht te dragen.

stammen

Een spanning wordt veroorzaakt door een spier of pees te draaien of te trekken. Stammen kunnen acuut of chronisch zijn. Een acute belasting wordt veroorzaakt door een trauma of een verwonding zoals een klap tegen het lichaam; het kan ook worden veroorzaakt door het op onjuiste wijze tillen van zware voorwerpen of het overbelasten van de spieren.

Chronische stammen zijn meestal het gevolg van langdurig, herhaaldelijk bewegen van de spieren en pezen.

Veel voorkomende soorten stammen zijn onder andere:

Neem contact op met sporten zoals voetbal, voetbal, hockey, boksen en worstelen, zodat mensen risico lopen op spanningen. Gymnastiek, tennis, roeien, golf en andere sporten die uitgebreide grip vereisen, kunnen het risico op hand- en onderarmstammen verhogen. Elleboogstammen komen soms voor bij mensen die deelnemen aan racketsporten, werpspellen en contactsporten.

Twee veel voorkomende elleboogstammen zijn onder andere:

Tekenen en symptomen

Meestal ervaren mensen met pijn pijn, spierspasmen en spierzwakte. Ze kunnen ook plaatselijke zwelling, krampen of ontsteking hebben en, met een zwaardere belasting, enig verlies van spierfunctie. Patiënten hebben doorgaans pijn in het gewonde gebied en algemene spierzwakte wanneer ze proberen het te verplaatsen. Ernstige spanningen die de spier of pees gedeeltelijk of volledig scheuren zijn vaak zeer pijnlijk en invaliderend.

Stam Ernst

Stammen zijn op dezelfde manier gecategoriseerd als verstuikingen:

Wanneer moet u een arts raadplegen voor een verstuiking of spanning?

Behandeling

De behandeling van spierverstuikingen en -stammen heeft twee hoofddoelen. Het eerste doel is om zwelling en pijn te verminderen; de tweede is om herstel en revalidatie te versnellen.

Om zwelling te verminderen, wordt aanbevolen om de eerste 24 tot 48 uur na het letsel RICE-therapie (rust, ijs, compressie en elevatie) te volgen.

Een OTC (of recept) anti-inflammatoire medicatie kan ook helpen pijn en ontsteking te verminderen.

RIJST therapie

Rusten: beperk regelmatig sporten of andere activiteiten zoveel als je kunt. Uw arts kan u adviseren om 48 uur lang geen lichaamsgewicht op een gewonde plaats te leggen. Als u geen gewicht op een enkel of knie kunt zetten, kunnen krukken helpen. Als je een stok of een kruk gebruikt voor een enkelblessure, gebruik deze dan aan de niet-verwonde zijde om je te helpen weg te leunen en het gewicht van de gewonde enkel te verminderen.

IJs : Breng een ijspakket aan op het geblesseerde gebied gedurende 20 minuten per keer, vier tot acht keer per dag. Een koudverpakking, ijszak of plastic zak gevuld met gemalen ijs en gewikkeld in een handdoek kan worden gebruikt. Om koud letsel en bevriezing te voorkomen, mag u het ijs niet langer dan 20 minuten aanbrengen.

Compressie: compressie van een gewonde enkel, knie of pols kan zwelling helpen verminderen. Voorbeelden van compressieverbanden zijn elastische wraps, speciale laarzen, luchtafgietsels en spalken. Vraag uw arts om advies over welke u moet gebruiken.

Verhoging: Houd de gewonde enkel, knie, elleboog of pols zo mogelijk op een kussen boven het hartniveau om de zwelling te verminderen.

Rehabilitatie

De tweede fase van de behandeling van een verstuiking of strain is revalidatie om de normale functie te herstellen. Wanneer de pijn en zwelling zijn verminderd, kunt u over het algemeen voorzichtig beginnen met trainen. Een aangepast programma wordt vaak gemaakt door een fysiotherapeut die stijfheid voorkomt, bewegingsbereik verbetert, flexibiliteit verbetert en kracht opbouwt. Afhankelijk van het soort letsel dat u heeft, kunt u enkele weken naar fysiotherapie gaan of de oefeningen thuis doen.

Mensen met een enkelverstuiking kunnen beginnen met bewegingsoefeningen, zoals het alfabet in de lucht schrijven met de grote teen. Een atleet met een geblesseerde knie of voet zal aan gewichtdragende en uithoudingsoefeningen werken. De lengte van deze fase is afhankelijk van de omvang van de blessure, maar het is vaak enkele weken.

Het opbouwen van kracht is een traag en geleidelijk proces en alleen als het goed is gedaan, kan de sporter overwegen terug te keren naar sport. Het is verleidelijk om de volledige activiteit te hervatten ondanks pijn of spierpijn , maar als u terugkeert naar volledige activiteit, vergroot u de kans op hernieuwde verwonding al snel en kan dit leiden tot een chronisch probleem.

De mate van revalidatie en de tijd die nodig is voor volledig herstel na een spierverstuiking of -stam hangt af van de ernst van de verwonding en individuele snelheden van genezing. Een gematigde enkelverstuiking kan drie tot zes weken revalidatie vereisen en ernstige verstuiking kan acht tot twaalf maanden duren om volledig te revalideren en re-blessure te voorkomen. Geduld en leren omgaan met een blessure is essentieel voor herstel.

Voorkomen van verstuikingen en spanningen

Sporters kunnen veel dingen doen om hun risico op spierverstuikingen en -stammen te verminderen. Begin met het bekijken van deze 10 tips voor veilige trainingen .

Bron:

Amerikaanse Academie van Orthopedische Chirurgen. Verstuikingen en spanningen: wat is het verschil?