Uw gezondheidsbeperkingen en inspanningsvermogen beoordelen
Een conditietest, ook wel een fitnessbeoordeling genoemd, bestaat uit een reeks oefeningen die helpen bij het evalueren van de gezondheid en fysieke status van een persoon.
Er is een breed scala aan gestandaardiseerde tests gebruikt voor deze examens, waarvan sommige worden gebruikt voor medische doeleinden (om te zorgen dat iemand een activiteit kan tolereren) en andere waarvan wordt vastgesteld of iemand gekwalificeerd is om deel te nemen (zoals met het leger combat readiness test ).
Met het oog op algemene gezondheid en fitheid worden testen als deze beschouwd als het startpunt voor het ontwerpen van een geschikt oefenprogramma . Ze zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat een persoon geen risico loopt op schade en bieden de trainer de inzichten die nodig zijn om duidelijke en effectieve fitnessdoelen vast te stellen.
1 - Beoordeling van uw gezondheidsgeschiedenis
Voordat u met een nieuw trainingsprogramma begint, is het een goed idee om uw medische geschiedenis met uw trainer te delen en de nodige goedkeuringen van uw arts te krijgen om door te gaan.
De meeste trainers en fitnessspecialisten gebruiken een of meer screeningtools om de basisgezondheid van een cliënt te bepalen. Ze kunnen zijn:
- Vitaal-bordmetingen inclusief lengte, gewicht, rusthartslag (RHR) en rustende bloeddruk (RBP)
- PAR-Q (Physical Activity Readiness Questionnaire) bestaat uit zeven of meer vragen met betrekking tot uw gezondheidsgeschiedenis
2 - Testen van lichaamssamenstelling
Lichaamssamenstelling beschrijft de verschillende componenten (spieren, botten, vet) die het totale lichaamsgewicht van een persoon vormen. De meest gebruikelijke methoden voor het schatten van de lichaamssamenstelling zijn:
- Body mass index (BMI) , een berekening van lichaamsvet op basis van lengte en gewicht
- Huidplooimetingen uitgevoerd met remklauwen om te schatten hoeveel lichaamsvet een huidplooi is in vergelijking met normale waarden in de algemene populatie
- Bio- elektrische impedantie-analyse (BIA) waarbij een elektrisch signaal wordt verzonden van metalen elektroden door de voeten naar de benen en de buik om de lichaamssamenstelling te schatten
3 - Cardiovasculaire uithoudingsvermogen testen
Cardiovasculaire uithoudingsvermogen testen meten hoe efficiënt het hart en de longen werken om zuurstof en energie te leveren aan het lichaam tijdens lichamelijke activiteit. Een van de drie meest gebruikte methoden om uithoudingsvermogen te meten:
- 12-minutenlooptest die wordt uitgevoerd op een loopband en de hart- en ademhalingsfrequentie van de basislijn vergelijkt met het hart en de ademhalingsfrequentie na de training
- VO2 max testen die ook wordt uitgevoerd op een loopband en een ademhalingsapparaat gebruikt om de maximale snelheid van zuurstofverbruik tijdens activiteit te meten
- Inspanningstest oefeningen die ook wordt uitgevoerd op een loopband en waarbij gebruik wordt gemaakt van een elektrocardiogram (EKG) en bloeddrukmanchet om vitale functies tijdens inspanning te meten
Stationaire fietsen worden ook vaak gebruikt. Sommige trainers zullen de tests aanpassen en verschillende soorten oefeningen gebruiken (inclusief sit-ups en push-ups) om de stressniveaus van oefeningen te evalueren.
4 - Spiersterkte testen
Het testen van de spierkracht meet de maximale hoeveelheid kracht die een spiergroep tegelijkertijd kan uitoefenen, terwijl uithoudingsvermogentests meten hoe lang een spiergroep kan samentrekken voordat deze uitgeput raakt.
De resultaten worden vergeleken met die van mensen van hetzelfde geslacht en vergelijkbare leeftijd. De vergelijking geeft de trainer een baseline om de juiste soorten oefeningen aan te bevelen die van start gaan.
De oefeningen die standaard worden gebruikt, zijn onder meer de push-up test en de kernsterkte- en stabiliteitstest .
5 - Flexibiliteitstesten
Het meten van de flexibiliteit van bepaalde gewrichten is nuttig bij het beoordelen van spierzwakte, houdingsonevenwichtigheden en beperkingen in het bewegingsbereik. Er zijn verschillende manieren om flexibiliteit te meten, waaronder:
- Sit-and-reach flexibiliteitstest die wordt gebruikt om de dichtheid in de spieren van de onderrug en de hamstrings te meten
- Schouder flexibiliteitstest die de flexibiliteit en mobiliteit van het schoudergewricht evalueert